Ghana #13

Maandag 22 april

Vandaag is nog een speciaal programma in verband met Pasen. We beginnen de ochtend wel gewoon om 7 uur met wandelen. Voordat het programma begint, moeten we eerst de kindjes te eten geven. Iedere vrijwilliger heeft een kind aangewezen gekregen die ze moeten helpen met eten. En voor mij is dat James. James is een jongen met een verstandelijke beperking én een lichamelijke beperking. Hij kan niet fatsoenlijk lopen zonder zijn karretje. Dat karretje is een soort rollator die hij omgekeerd gebruikt. Deze ochtend aten ze een gerecht wat 'coco' wordt genoemd. Voor mijn gevoel leek het wel op pudding met zand erin, maar het is blijkbaar erg lekker want James at zijn hele kom leeg. Nadat we de kinderen hadden geholpen, zijn we zelf gaan ontbijten. Tijdens ons ontbijt werd veel klaargezet voor de paasviering. Overal werden stoelen neergezet waar de kinderen en vrijwilligers op konden gaan zitten. Al snel werd duidelijk dat er een sportdag was georganiseerd. Ze openden de sportdag met een hardlooprace. Ondanks dat het niveau op lichamelijk gebied erg verschilt hier, deed iedereen mee. Er werden steeds groepjes van 5 gemaakt die tegen elkaar mochten racen. Na de hardlooprace kwam een estafette. Je moest namelijk een fles water vullen met een beker en er vervolgens mee naar de overkant rennen. Alleen de kinderen deden deze spelletjes mee trouwens. Hierna kwam nog touwtrekken, waarbij alle caregivers vroegen of wij ook mee wilden doen. Ghana tegen Nederland en Duitsland. Dit was erg lachen en erg warm. Al snel was het tijd voor lunch waar wij ook bij hebben geholpen. De kinderen kregen gewoon rijst met iets erop, vraag me niet wat, en dat moesten we in onze handen kneden. Alleen zo kon James het eten. Ik kon helaas geen lepel gebruiken. Rond half 1 was het tijd voor de siësta, en de kinderen gingen naar bed. Wij ook. Ik was kapot van het kijken naar de sportdag, laat staan de kinderen die meededen. Om 3 uur, na de siësta, liepen we naar buiten en het bleek dat iedereen al in het zwembad zat. Normaal is pooltime pas om 4, maar vandaag was een speciale dag. En volgens mij zaten bijna alle kinderen erin. Het was ook wel een hele warme dag geweest en het heeft al dagen niet geregend. Dus het is sowieso al een stuk warmer nu. Na de pooltime ging iedereen aan tafel zitten, maar werd er eerst een feestje gevierd. Wij werden allemaal geïntroduceerd aan de kinderen en daarna werd Pasen gevierd. Er kwam veel muziek en dansen bij kijken. Na het eten gingen de kinderen naar de tv-room en gingen wij ook avondeten. Dit gerecht vond ik erg apart en ik zal je vertellen waarom. We kregen yam, dat was sowieso al iets waarvan ik nog nooit had gehoord voordat ik naar Ghana ging, met een of andere soort bolognese saus. Dit was erg lekker. Maar nu komt het aparte. We kregen namelijk een vis op ons bord. Gewoon een vis. Het enige wat eraan ontbrak waren de ogen. Verder zat alles er nog aan en in. Maarja, ik ben vistariër dus de vis heb ik overgeslagen. Bram, een andere Nederlandse vrijwilliger, was erbij komen zitten en we hebben de hele avond gekletst over reizen etc. Rond half 10 gingen we terug naar het huisje om ons klaar te maken voor naar bed. Deze dag was erg uitputtend.