Ghana #45
Door: Senne Bours
Blijf op de hoogte en volg Senne
24 Mei 2019 | Ghana, Accra
Vrijdag 24 mei
Ik moest vroeg opstaan want we zouden om 8 uur vertrekken, maar ik moest mijn koffer nog inpakken. Gelukkig kreeg ik een berichtje dat we pas om 10 uur vertrokken omdat onze chauffeur nog iets moest repareren aan de auto. We gingen om half 9 ontbijten en hebben ondertussen nog een aantal keer kunnen zwaaien naar de kinderen die in de donkey car zaten. Om 9 uur hadden we een videogesprek met Jeanette gepland staan. Jeanette is de vrouw van Albert, de twee bazen van PCC. Ook zouden we met haar even gaan evalueren en terugkoppelen. Helaas zat het internet totaal niet mee en hebben we dit even moeten uitstellen. Een kwartiertje later kwam een medewerker van PCC met de tablet aan, waarop Jeanette had gebeld. Zo konden we toch nog even snel evalueren. Om half 10 was iedereen al klaar voor vertrek. De koffers en tassen stonden allemaal al bij de poort en we hadden nog een keer afscheid genomen van de kinderen. Helaas was tot kwart voor 12 onze chauffeur nergens te zien. We hebben in totaal dus bijna twee uur extra gewacht op de trotro die ons naar Accra zou brengen. Eerlijk gezegd was ik best wel geïrriteerd daardoor, naar wat kun je doen? Dit is Ghana en dit is compleet normaal. Onze reis naar Accra duurde ongeveer 8 uur. We hebben maar één tussenstop gemaakt om dat sommigen even naar het toilet moesten. Daarna zijn we in één stuk door naar Accra gereden. We kwamen erg laat aan in de avond. Ofja, eigenlijk om 8 uur, maar eer we de koffers uit de trotro hadden gepakt, ingecheckt hadden en op de kamer waren, waren we al een dik uur verder. We zijn nog even snel wat eten gaan halen. Afhaal Ghanees om precies te zijn. Daarna ben ik naar bed gegaan, want ik was heel erg moe.
Ik moest vroeg opstaan want we zouden om 8 uur vertrekken, maar ik moest mijn koffer nog inpakken. Gelukkig kreeg ik een berichtje dat we pas om 10 uur vertrokken omdat onze chauffeur nog iets moest repareren aan de auto. We gingen om half 9 ontbijten en hebben ondertussen nog een aantal keer kunnen zwaaien naar de kinderen die in de donkey car zaten. Om 9 uur hadden we een videogesprek met Jeanette gepland staan. Jeanette is de vrouw van Albert, de twee bazen van PCC. Ook zouden we met haar even gaan evalueren en terugkoppelen. Helaas zat het internet totaal niet mee en hebben we dit even moeten uitstellen. Een kwartiertje later kwam een medewerker van PCC met de tablet aan, waarop Jeanette had gebeld. Zo konden we toch nog even snel evalueren. Om half 10 was iedereen al klaar voor vertrek. De koffers en tassen stonden allemaal al bij de poort en we hadden nog een keer afscheid genomen van de kinderen. Helaas was tot kwart voor 12 onze chauffeur nergens te zien. We hebben in totaal dus bijna twee uur extra gewacht op de trotro die ons naar Accra zou brengen. Eerlijk gezegd was ik best wel geïrriteerd daardoor, naar wat kun je doen? Dit is Ghana en dit is compleet normaal. Onze reis naar Accra duurde ongeveer 8 uur. We hebben maar één tussenstop gemaakt om dat sommigen even naar het toilet moesten. Daarna zijn we in één stuk door naar Accra gereden. We kwamen erg laat aan in de avond. Ofja, eigenlijk om 8 uur, maar eer we de koffers uit de trotro hadden gepakt, ingecheckt hadden en op de kamer waren, waren we al een dik uur verder. We zijn nog even snel wat eten gaan halen. Afhaal Ghanees om precies te zijn. Daarna ben ik naar bed gegaan, want ik was heel erg moe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
