Ghana #30

Donderdag 9 mei

Ik had afgelopen nacht niet goed geslapen. Ik ben een heel aantal keer wakker geworden waardoor ik de dag niet fit begon. Ik liep de rondjes daarom ook op m'n elvendertigst. Zelfs de Ghanezen haalden me in. De kinderen hadden als ontbijt warme chocolademelk met een broodje met ei. Die chocolademelk is eigenlijk gewoon nesquik alleen heet het hier Milo. Maar de kinderen noemen het weer thee, omdat dit het enige warmje drankje is wat ze hier krijgen. Na het eten had ik special attention met Benjamin en ik had hem meegenomen naar Britney. Zij neemt tegenwoordig iedere ochtend haar boxje mee om muziek af te spelen en Ben vindt dit erg leuk. Het hele half uur heeft hij bij mij op de arm gezeten en hebben we gedanst. Esther stond al op me te wachten en pakte in de materiaalruimte de blokken. Wat een verrassing. We liepen naar het vaste plekje waar we iedere ochtend zitten en zij ging weer aan de slag met een muur te bouwen. Ik had eens een keer gevraagd om wat anders te doen dan met de blokken te spelen maar ik geloof dat dit nooit gaat gebeuren. Na onze special attention ging op zoek naar Kojo Patrick die maar al te enthousiast was om me te zien. Deze keer wilde hij geen bellen blazen en ook niet verven, maar met het scheerschuim spelen. Yes please, want sat is echt hilarisch. Ik smeerde het op zijn hoofd, armen en handen en hij vond het hilarisch. We zijn ongeveer 10 minuten voor tijd gestopt om alles schoon te maken. Inclusief Kojo. Hij heeft uiteindelijk zijn hoofd onder de kraan moeten hangen om alles er fatsoenlijk af te krijgen. Gelukkig is dat niet erg als het hier 35 graden is. Tijdens mijn half uurtje pauze ben ik op bed gaan liggen in de hoop op een powernap, maar het kwam er helaas niet van. Door naar Tawiah die weer naar de computerroom wilde om cd's in de computer te schuiven. Ik heb mezelf dat half uur vermaakt door een enorme hoop kabels uit elkaar te halen. Ik heb er één uitgekregen maar ik ga morgen door met de rest. De special attention met Theresa heb ik dansend doorgebracht. Ook zoals altijd eigenlijk. Voor middageten hadden de kinderen iets van rijst met bonen en wat hielden ze ervan! Het was binnen een mum van tijd op. Tijdens de siësta heb ik een film gekeken die ik via Netflix had gedownload en hierna ook nog wat gelezen. Toen was het toch al 3 uur en liep ik richting de computerroom. Vanaf vandaag heb ik special attention met Nana Adjei en Gabriel omgewisseld omdat Nana Adjei vaker tussendoor wordt opgehaald. Als ik voortaan van 3 tot half 4 mst hem special attention heb, gebeurt dat niet meer. Ik wist hem wel direct te vinden bij de computerroom omdat ze die nou eenmaal leuk vinden. Ik heb gekeken hoe hij dat Afrikaanse spelletje 'Awale' speelt, maar ik kom er weinig wijs uit. Ik moet maar eens een keer de spelregels opzoeken in mijn vrije tijd. Ook Gabriel ging tijdens zijn special attention achter de computer zitten en ik kon meedoen met een spelletje. Hij ging heen en weer, ik moest springen. Met pooltime was er eerlijk gezegd niet veel bijzonders. De kinderen hadden geen tennisballen mee dus we hebben alleen maar langs de kant gezeten en wat high fives uitgedeeld aan iedereen die langskwam. Om 6 uur hadden we afgesproken met onze chauffeur. Omdat we altijd dezelfde chauffeur hebben, hebben we hier een leuke band mee opgericht. Hij was laatst al eens met zijn familie langskomen en vandaag had zijn vrouw jollof voor ons gemaakt. Deze was trouwens heerlijk bereid, maar het toppunt van de avond was de schorpioen die nog geen halve meter van ons af zat. Zodra Stephanie begon te gillen, pakte Nana Jaw zijn slipper en sloeg hem kapot. Zelf vond ik het echt super cool om te zien, maar de rest van het Nederlandse gezelschap barstte bijna in tranen uit van angst. Gelukkig was het er maar één. Nana Jaw vertelde ons dat ze erg giftig zijn, maar niet dodelijk. Gelukkig ligt het ziekenhuis op loopafstand! Na afscheid te hebben genomen zijn we allemaal lekker naar bed gegaan. Ik wilde bijna typen dat we onder de wol zijn gaan liggen, maar dat doen we maar niet met 30 graden.