Ghana #27

Maandag 6 mei

De wekker ging om half 7 en wat mij betreft had hij pas om 12 uur mogen gaan. Ik was nog zo moe en ik was niet de enige. Iedereen kwam znbed uit bed roze wangetjes maar we moesten helaas toch om 7 uur gaan wandelen. De zon scheen al dus zodra ik naar buiten liep, waar het al 30 graden was, wist ik dat het een warme dag zou worden. Het eerste half uurtje ging echt niet snel voorbij omdat ik maar doelloos rondjes aan het lopen was zonder iemand aan mijn zijde. Ik weet niet waarom, maar niemand wilde met mij lopen :(. Pas na dat half uur kwam Gabriel naast me lopen. Hij vroeg naar ons weekendje en wat we allemaal gedaan hadden. Zo vloog de tijd voorbij en voor ik het wist riepen ze vanuit dr keuken: 'waya waya'. En dat betekent dat het eten klaar is. Na James te hebben geholpen gingen we zelf ontbijten en ik kan je vertellen dat ik het ei van Edna had gemist hoor! Door naar mijn special attention met Benjamin. Hij ligt altijd vij de fysio dus daar liep ik direct naartoe. Hij zag me al aan komen en begon te lachen. Daardoor kwam er ook een lach op mijn gezicht. Ik pakte hem op schoot en heb heerlijk het half uurtje met hem gezeten. Meer niet. Ondertussen even onder de voetjes kriebelen en op zijn hoofdje. Na Benjamin wilde ik door naar Esther maar die was helaas niet aanwezig. Ze was namelijk naar het ziekenhuis omdat ze zich niet goed voelde. Hier is het heel normaal om voor alles naar het ziekenhuis te gaan (als er al een ziekenhuis in de buurt is). Bij ons blijf je eerst een paar dagen thuis en als het dan nog niet weg is, dan ga je naar de huisarts en daarna pas naar het ziekenhuis. Maar dat betekende voor mij dus een vrij half uurtje die ik heb besteed aan de tafel waar de rest zat. Mijn volgende special attention was met Kojo Patrick en hij was er gelukkig wel. Deze keer wilde hij geen bellen blazen, maar verven! Gelukkig maar, want de bellenblaas was op. Hij nam de waterverf mee en ging ergens zitten. Ik moest eerst wat water halen maar hier hoef je gelukkig geen 10 kilometer te lopen voor water ;). Hij ging gewoon verven in een kleurplatenboek en ik zat ernaast. Kojo Patrick kan bijna niks vasthouden omdat hij op een of andere manier zijn spieren altijd aanspant in zijn armen en handen. Maar een verfkwast vasthouden verliep prima. Alleen het binnen de lijntjes verven ging niet zo goed, maar als ik eerlijk ben is dat ook moeilijk met een kwast van 1 cm doornee. Mijn half uurtje pauze heb ik op de bank besteed met een paar woordzoekers. God wat had ik die gemist in het weekend! Mijn special attention met Tawiah heb ik doorgebracht in de computerroom. Hij ging een of ander rekenspel met vormen spelen. Zelf zat ik er naast, mijn blog bij te werken. Er was verder toch niks wat ik kon doen. Special attention met Theresa was weer gezellig, omdat er muziek werd gemaakt en iedereen kwam dansen en zingen. Al snel was het etenstijd en gingen de kinderen eten. James had zijn rijst snel op dus ik kon al vroeg naar het huisje. De siësta heb ik ook weer besteed op de bank met wat woordzoekers en mijn boek. Meer doe ik niet tijdens een siësta trouwens... Alleen maar woordzoekers maken, lezen en kookvideo's kijken. Het uurtje na de siësta heb ik ook weer doorgebracht in de computerroom met Gabriel en Nana Adjei. Ik vind het zelf wel jammer dat we altijd naar de computerroom gaan, maar dit stukje technologie is voor hun echt het hoogtepunt van hun dag. Dat ga ik natuurlijk niet van ze afnemen. Bovendien mag ik Gabriel altijd helpen met zijn motorspelletje. Nana Adjei speelt een typish Afrikaans spel dat heet Awale. Vraag me niet hoe je het speelt en wat het uberhaupt is, maar hij vindt het geweldig om het iedere keer weer te spelen. Tijdens pooltime heb ik weer naast de kant gezeten met de rest en hebben we een uurtje in de zon doorgebracht. Voor avondeten hadden de kinderen een gerecht dat Banku heet. Het is een soort bal van deeg met een hele smerige, slijmerige saus. Maar het is wel lekker volgens James want hij had het binnen een kwartier op. Toen ik terug ging naar het huisje zijn 2 anderen van ons wat afhaal Ghanees gaan halen en hebben we dat heerlijk opgegeten. De tijd in de avond vliegt wel voorbij, maar dat is ook voornamelijk omdat we erg vroeg naar bed gaan. Het is nu, op het moment dat ik dit schrijf pas 20 over 9 maar hierna ga ik naar bed. De wekker staat ten slotte weer om half 7...