Ghana #7
Door: Senne Bours
Blijf op de hoogte en volg Senne
16 April 2019 | Ghana, Nkoranza
16 april
Nkoranza. Daar gingen we vandaag heen. Ook vanmorgen weer om 7 uur ontbijten, en om 8 klaarstaan voor de trotro's. We moesten deze keer met twee trotro's omdat deze niet zo groot waren als de vorige. We hadden ons dus opgesplitst in twee groepen van 6. De reis begon erg ruw door de wegen die ze hier hebben. Ik geloof dat ik zes keer mijn hoofd heb gestoten de eerste 5 minuten. Maar dat hoort bij de ervaring toch? Eenmaal op de grote weg aangekomen ging het een stuk beter. We waren al snel in heuvellandschap aangekomen wat echt heel mooi was. Ik heb er een aantal video's gemaakt die in de vlog staan. We waren lekker rustig aan het rijden en aan het genieten van het uitzicht tot opeen Demi riep dat er iets aan het roken was in de auto. De chauffeur stopte de wagen en gig eens even kijken. Hij tilde de bijrijdersstoel op, de plek waar Demi zat, en ging eens even koekeloeren. Wat bleek nou, dat de motor te warm werd. Maar de mensen hier in Ghana hebben daar schijt aan dus gooien wat water erop en stappen weer in. Nog geen halve minuut later begon het nóg erger te roken, dus mochten we er weer uit. Hij gooide nu wat water in het verkoelingssysteem en we konden weer instappen. Hierna ging alles beter. Het is nog een paar keer gaan roken, maar dat viel nog wel mee. Tot we op een gegeven moment over een drempel gingen. Toen barstte de hel los omdat de motor er gewoon mee kapte. Ik lachte me kapot. Ik vond het wel een avontuur, het enige nadeel was dat alles gebeurde terwijl het 35 graden was. Beide chauffeurs kwamen even een kijkje nemen en gingen water halen in het dorpje naast de weg. Er werd weer wat water op de motor gegooid en na 15 minuten te hebben gewacht konden we weer door. Nou hoor ik je al denken van, oh gelukkig kunnen ze nu door, maar nee. We werden een half uurtje later aangehouden door de politie. Eerder ook al, maar toen was er niks aan de hand. Nu wel blijkbaar... Een of andere sticker klopte niet op de auto dus het rijbewijs van onze chauffeur werd ingenomen en hij kreeg een boete. Tja.... hoe gaan we nu door? Ik weet niet hoe, maar onze chauffeur heeft het op een of andere manier kunnen regelen want na 10 minuten langs de weg te hebben gestaan, stapte hij weer in en konden wr door. Vijf minuten later waren we op de plek van bestemming. PCC Hand in Hand, in Nkoranza. Eenmaal aangekomen gingen we even wat drinken omdat we nu nog verder landinwaarts zitten, rrn het dus nóg warmer is. Al snel kwam Edna, een andere Edna dan die in Kumasi, ons de weg wijzen naar het huisje waar we in verblijven. Hier hebben we snel onze spullen gedropt om even op het terrein te kijken. En ik zeg het je, dit is gewoon echt Op De Bies in Ghana. Overal kleine hutjes waar kinderen en caregivers in verblijven en ook veel huisjes waar zowel special attention wordt gegeven, fysiotherapie, een snuggleroom etc. Ik vond het erg luxueus. Als in Ghanese luxe. Ook ons huisje is erg luxueus. We hebben een woonkamer, twee slaapkamers en zelfs twee badkamers. We hebben helaas geen warm water wat wel echt vervelend is. Ik hoor je weer denken, waarom zou je warm willen douchen als het 35 graden is? Nou dat zal ik je even zeggen. Als ik nu douche met koud water, dan kom ik eruit en is het bloedheet. Als ik douche met warm water, dan kom ik eruit en is het lekker koel. Maar het is maar voor een paar weken, dus ik heb niks te klagen. Zoals ik al zei, Ghanese luxe. We hebben kennis gemaakt met een aantal cliënten. De kleinste kinderen lagen in bed, een middagdutje te doen, en sommigen waren naar school. Dus we hebben niet iedereen kunnen zien. Edna had al wat te eten voor ons klaargemaakt dus we konden direct aanschuiven. Heerlijk brood met jam en een eitje erbij. Het eten valt me trouwens heel goed op de maag, dat had ik niet verwacht. Het was nu ongeveer 4 uur en dat betekent dat het pool time is. En dat betekent weer dat alle cliënten het zwembad in gaan om zich te wassen / douchen. Hier zijn we even een kijkje gaan nemen en het was echt gezellig. Iedereen was aan het lachen. Na de pool time konden we even gaan rusten in ons huisje. Helaas ken ik het woord rusten niet in mijn woordenboek en ben ik aan de slag gegaan met de vlog. Dit bent best veel tijd in beslag want voor ik het wist konden we al aan tafel gaan zitten voor het avondeten. Dit was spaghetti met tonijn, naar aangezien ik vistariër ben had ik de specialiteit spaghetti met ei. Nadat het bordje op was zijn we met z'n allen gaan 'evalueren' over de afgelopen dagen. Met name eigenlijk gewoon zeggen hoe iedereen het vond. We hebben ook nog leuke verhalen aangehoord van iedereen en zijn daarna lekker naar bed gegaan.
Nkoranza. Daar gingen we vandaag heen. Ook vanmorgen weer om 7 uur ontbijten, en om 8 klaarstaan voor de trotro's. We moesten deze keer met twee trotro's omdat deze niet zo groot waren als de vorige. We hadden ons dus opgesplitst in twee groepen van 6. De reis begon erg ruw door de wegen die ze hier hebben. Ik geloof dat ik zes keer mijn hoofd heb gestoten de eerste 5 minuten. Maar dat hoort bij de ervaring toch? Eenmaal op de grote weg aangekomen ging het een stuk beter. We waren al snel in heuvellandschap aangekomen wat echt heel mooi was. Ik heb er een aantal video's gemaakt die in de vlog staan. We waren lekker rustig aan het rijden en aan het genieten van het uitzicht tot opeen Demi riep dat er iets aan het roken was in de auto. De chauffeur stopte de wagen en gig eens even kijken. Hij tilde de bijrijdersstoel op, de plek waar Demi zat, en ging eens even koekeloeren. Wat bleek nou, dat de motor te warm werd. Maar de mensen hier in Ghana hebben daar schijt aan dus gooien wat water erop en stappen weer in. Nog geen halve minuut later begon het nóg erger te roken, dus mochten we er weer uit. Hij gooide nu wat water in het verkoelingssysteem en we konden weer instappen. Hierna ging alles beter. Het is nog een paar keer gaan roken, maar dat viel nog wel mee. Tot we op een gegeven moment over een drempel gingen. Toen barstte de hel los omdat de motor er gewoon mee kapte. Ik lachte me kapot. Ik vond het wel een avontuur, het enige nadeel was dat alles gebeurde terwijl het 35 graden was. Beide chauffeurs kwamen even een kijkje nemen en gingen water halen in het dorpje naast de weg. Er werd weer wat water op de motor gegooid en na 15 minuten te hebben gewacht konden we weer door. Nou hoor ik je al denken van, oh gelukkig kunnen ze nu door, maar nee. We werden een half uurtje later aangehouden door de politie. Eerder ook al, maar toen was er niks aan de hand. Nu wel blijkbaar... Een of andere sticker klopte niet op de auto dus het rijbewijs van onze chauffeur werd ingenomen en hij kreeg een boete. Tja.... hoe gaan we nu door? Ik weet niet hoe, maar onze chauffeur heeft het op een of andere manier kunnen regelen want na 10 minuten langs de weg te hebben gestaan, stapte hij weer in en konden wr door. Vijf minuten later waren we op de plek van bestemming. PCC Hand in Hand, in Nkoranza. Eenmaal aangekomen gingen we even wat drinken omdat we nu nog verder landinwaarts zitten, rrn het dus nóg warmer is. Al snel kwam Edna, een andere Edna dan die in Kumasi, ons de weg wijzen naar het huisje waar we in verblijven. Hier hebben we snel onze spullen gedropt om even op het terrein te kijken. En ik zeg het je, dit is gewoon echt Op De Bies in Ghana. Overal kleine hutjes waar kinderen en caregivers in verblijven en ook veel huisjes waar zowel special attention wordt gegeven, fysiotherapie, een snuggleroom etc. Ik vond het erg luxueus. Als in Ghanese luxe. Ook ons huisje is erg luxueus. We hebben een woonkamer, twee slaapkamers en zelfs twee badkamers. We hebben helaas geen warm water wat wel echt vervelend is. Ik hoor je weer denken, waarom zou je warm willen douchen als het 35 graden is? Nou dat zal ik je even zeggen. Als ik nu douche met koud water, dan kom ik eruit en is het bloedheet. Als ik douche met warm water, dan kom ik eruit en is het lekker koel. Maar het is maar voor een paar weken, dus ik heb niks te klagen. Zoals ik al zei, Ghanese luxe. We hebben kennis gemaakt met een aantal cliënten. De kleinste kinderen lagen in bed, een middagdutje te doen, en sommigen waren naar school. Dus we hebben niet iedereen kunnen zien. Edna had al wat te eten voor ons klaargemaakt dus we konden direct aanschuiven. Heerlijk brood met jam en een eitje erbij. Het eten valt me trouwens heel goed op de maag, dat had ik niet verwacht. Het was nu ongeveer 4 uur en dat betekent dat het pool time is. En dat betekent weer dat alle cliënten het zwembad in gaan om zich te wassen / douchen. Hier zijn we even een kijkje gaan nemen en het was echt gezellig. Iedereen was aan het lachen. Na de pool time konden we even gaan rusten in ons huisje. Helaas ken ik het woord rusten niet in mijn woordenboek en ben ik aan de slag gegaan met de vlog. Dit bent best veel tijd in beslag want voor ik het wist konden we al aan tafel gaan zitten voor het avondeten. Dit was spaghetti met tonijn, naar aangezien ik vistariër ben had ik de specialiteit spaghetti met ei. Nadat het bordje op was zijn we met z'n allen gaan 'evalueren' over de afgelopen dagen. Met name eigenlijk gewoon zeggen hoe iedereen het vond. We hebben ook nog leuke verhalen aangehoord van iedereen en zijn daarna lekker naar bed gegaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
