Ghana #4

13 april

Zoals verwacht, alweer vroeg op. Maar deze keer omdat we de trotro richting Kumasi al om 8 uur zouden hebben. Dat betekende dat we 5 uur in het busje zouden zitten. En die tijd hebben we zeker gehaald. Tijdens deze reis kwamen we enorm veel natuur tegen wat echt heel mooi was om te zien! Ook stonden er veel mensen langs de weg eten te verkopen. Dit is trouwens heel normaal. Of je in een taxi zit, auto of trotro, de locals komen met flessen water, of brood of chips op hun hoofd gedragen naast de auto staan in de hoop dat je iets koopt. Na 5 uur te hebben gezeten op een stoeltje dat nog kleiner is dan een halve vierkante meter, zijn we uiteindelijk toch aangekomen bij de Saint Paul Catholic Church. Hier werden we al met open armen ontvangen. Hier in Kumasi begeeft zich het straatkinderen project. Edna (de vrouw bij wie wij voor de komende paar dagen even verblijven) werkt hier voor het SMA Street Children Project. Er werd heerlijk voor ons gekookt door een vrouw die bij de naam "Mother" gaat. Zij doet alle klusjes in het huis en kookt voor ons. We hoefden zelfs niet eens af te wassen. Omdat we zo enorm lang in de trotro hebben gezeten zijn sommigen op bed gaan liggen, anderen bleven gewoon lekker chillen op het terrein. Ik was een die gebruik maakte van die laatste optie. Voor de poort waar Edna woont is een enorm plein waar heel veel kinderen komen om te spelen etc. Het was dus zo dat iedere keer als je langskomt de kinderen op je af kwamen gerend. Alleen dat was al superleuk. We gingen frisbeeën met ze en foto's maken. Ik heb zelfs tegen een aantal geracet (wat trouwens niet aan te raden is met 35 graden). Ze vonden het geweldig, dus wij ook. Alleen maar lachende gezichten. Als avondeten kregen wij het traditionele Ghanese gerecht 'jollof' te eten. Jollof is een eenpansgerecht wat bestaat uit rijst, tomaat, ui en een heleboel kruiden. Het is echt overheerlijk! En daar wordt natuurlijk kip bij geserveerd. Had ik al gezegd dat het eten hier met veel pepers wordt bereid? Volgens mij wel, maar bij deze nog een keer. Na het eten gingen we weer chillen omdat het hier al heel snel donker is. Rond half 7 is het al zo donker dat je niks meer ziet zonder zaklamp. Ik ben vroeg naar bed gegaan om nog wat slaap in te halen van de afgelopen nachten. De nacht liep ook niet echt vlotjes hoor. Kumasi ligt ongeveer 300 km verder landinwaarts en hier is het dus echt heel warm en benauwd. We hebben helaas niet de luxe, die we in Accra wel hadden, dat we airco noemen. Alleen een ventilator boven het bed die we natuurlijk niet de hele nacht aan willen. Angel die met ons mee is had namelijk al de nek vast zitten. Maar ach, dan maar met zn tweeën in een anderhalfpersoonsbed met één kussen. We hebben gelukkig wel stroom! Morgen is weer een dag, ik heb gehoord dat we in de ochtend naar de kerk gaan en daarna lekker zwemmen in een echt zwembad. Daar kijkt iedereen natuurlijk naar uit.