Ghana #2

11 april

Vandaag weer vroeg op omdat we om 7 uur al zouden ontbijten. Ik had goed geslapen en ben sowieso wel een vroege vogel dus no worries. Om 8 uur vertrokken we als eerste naar 'The mall' om een Ghanese simkaart te halen. Kan ook niet anders tegenwoordig. Maar blijkbaar betaal je overal contant, dus moesten we eerst maar gaan pinnen. Ongeveer een uur later hadden we allemaal een geactiveerde simkaart met ongeveer 10GB voor 45 dagen. Daarna brachten de taxi's ons naar 'liberty square'. Dit ligt vlak aan de zee dus ook daar zijn we even gaan kijken. Niet zo speciaal. Het was geen touristische stukje strand dus er lag alleen maar rommel. Na een aantal foto's te hebben gemaakt zijn we doorgereden naar het Kwame Nkrumah Memorial Park van Accra. Kwame Nkrumah was de eerste president van Ghana 3 jaar nadat Ghana onafhankelijk werd verklaard. Hij overleed aan leverkanker in Boekarest, maar werd teruggevlogen voor de begrafenis. Ook dit heeft veel indruk op me gemaakt. Het park was mooi onderhouden en er waren zelfs spullen van meneer Nkrumah opgeslagen in een klein museum. We kwamen een school tegen toen we daar rondliepen die erg blij waren om ons te zien. We hadden een drukke planning want ook hierna zijn we doorgegaan naar de vuurtoren. We mochten hier geen foto's van maken, maar twee aardige mannen zeiden dat het prima was als er wat tegenover stond. Als we wat geld zouden geven (wat naar de scholen gaat) gaven ze ons ook nog een tour over de kade. Wat tevens ook een vismarkt is. Onderweg richting de kade kwamen we een school tegen en werden naar binnen getrokken door de kinderen. Ik weet niet precies wat voor les ze hadden maar iedereen was aan het dansen en de muziek stond enorm hard. Na 10 minuten met de kinderen te hebben gedanst, zijn we doorgelopen naar de vismarkt. Op het eind van de kade zag je de boten waar de locals de vissen aan het vangen waren. Op het strand stonden ook boten, waarop een groot aantal Ghanezen de visnetten aan het naaien waren. Daaromheen lag plastic. Alleen maar. Als ik heel eerlijk ben werd ik er wel stil van hoor. Erg schokkend om te zien. Alleen maar plastic flesjes, zakken etc. Maar voor de mensen daar was het heel normaal. Eenmaal doorgelopen schopte een jongen een bal naar me toe. En wie ben ik als ik hier geen gebruik van maak? Ik begon de bal wat hoog te houden en voor ik het wist had ik al een publiek van zeker 15 kinderen. Ze vroegen of ik mee wilde voetballen, maar wij moesten helaas weer door. Typische Nederlanders die alles op één dag willen zien. Nou is het wel zo dat we maar 3 dagen in Accra zijn. Laten we het daar maar op houden. De heren die ons de tour gaven lieten ons de gehele kade zien en daarna liepen we door naar boven naar de grote weg. We kwamen nog langs de gevangenis waar meneer Nkrumah drie jaar lang heeft vastgezeten. Ondertussen was het pas 2 uur en gingen we terug naar ons hotel 'Somewhere Nice'. De taxichauffeur had Carola een plek aangewezen waar wij lekker konden lunchen, dus hier zijn we maar direct naartoe gelopen want we hadden echt honger. Het was overigens echt heerlijk. Wel gewoon kip en rijst, maar heerlijk. Ik moet trouwens even zeggen dat het eten hier word bereidt met enorm veel pepers erin en als ik iets niet fijn vind, is het scherp eten. Maarja, als dat alles is....
Toen we weer terugliepen naar het hotel kwamen we nog een standje tegen waar ze kokosnoten verkochten. Erg verleidelijk, daarom hebben we er ook een gehaald. En ook dit was een succes. Er zat overheerlijk water in, het was erg zoet. Bij het hotel weer aangekomen zijn we lekker aan het zwembad gaan zitten. En voor we het wisten was het alweer etenstijd. We hebben in de tussentijd ook echt niks gedaan ivm de benauwdheid. We zijn richting een hotel gelopen waar we heerlijk pizza hebben gegeten en sloten de avond weer verder af in het hotel.